حافظه
سه اصل بنيادين استفاده از تقويتکنندههاي حافظه عبارتند از؛ تصور، تداعي و موقعيت. با استفاده توامان از اين سه اصل ميتوانيد سيستمهاي قدرتمندي براي تقويت حافظه ايجاد کنيد.
تصور: همان چيزي است كه براي ايجاد و تقويت روابط مورد نياز در درست كردن يادافزاهاي اثربخش (تقويت کنندههاي حافظه) به كار ميبريد. تصور شما آن چيزي است كه براي پديد آوردن يادافزاهاي قدرتمند براي خودتان به كار ميبريد. هر چه يك موقعيت را قويتر تصور و تجسم كنيد، پايداري آن در حافظه شما بيشتر خواهد بود. تصويري كه در يادافزاي خود از آن استفاده ميكنيد ميتواند هر قدر كه مايل باشيد خشن، زنده يا احساسي باشد، البته تا زماني كه به شما در يادآوري و به خاطر سپاري كمك كند.
تداعي: روشي است كه با آن چيزي كه بايد به خاطر بسپاريد را به شيوه يادآوري آن پيوند ميزنيد. از راههاي زير ميتوانيد تداعي را انجام دهيد:
• قرار دادن چيزها روي يكديگر
• كوبيدن چيزها به يكديگر
• ادغام تصاوير در هم
• پيچيدن آنها دور يكديگر
• چرخاندن آنها دور يكديگر يا واداشتن آنها به رقصيدن با هم
• پيوند دادن آنها با استفاده از رنگ، بو، شكل يا احساس مشابه
براي مثال، ميتوانيد عدد يك را با يك ماهي طلايي، با تصور كردن نيزهاي به شكل عدد يك براي شكار كردن آن ماهي، پيوند دهيد.
موقعيت: به شما دو چيز ميدهد: يك زمينه همگن كه ميتوانيد اطلاعات در آن قرار دهيد تا با هم متناسب شوند و راهي براي جدا كردن يك يادافزا از يادافزايي ديگر. با قرار دادن يك يادافزا در شهري خاص، ميتوانيم آن را از يادافزاي مشابه ديگري در يك شهر بزرگ مجزا كنيم. مثلاً با قرار دادن يكي در شهرضا و يادافزايي مشابه آن با تصاويري از تهران، ميتوانيم آن دو را بدون رويارويي با خطر اشتباه شدن از هم جدا كنيم. ميتوانيم ويژگيها و جو اين مكانها را هم براي تقويت حس مكان در يادافزاي خود بگنجانيم.
سه اصل بنيادين استفاده از تقويتکنندههاي حافظه عبارتند از؛ تصور، تداعي و موقعيت. با استفاده توامان از اين سه اصل ميتوانيد سيستمهاي قدرتمندي براي تقويت حافظه ايجاد کنيد.
تصور: همان چيزي است كه براي ايجاد و تقويت روابط مورد نياز در درست كردن يادافزاهاي اثربخش (تقويت کنندههاي حافظه) به كار ميبريد. تصور شما آن چيزي است كه براي پديد آوردن يادافزاهاي قدرتمند براي خودتان به كار ميبريد. هر چه يك موقعيت را قويتر تصور و تجسم كنيد، پايداري آن در حافظه شما بيشتر خواهد بود. تصويري كه در يادافزاي خود از آن استفاده ميكنيد ميتواند هر قدر كه مايل باشيد خشن، زنده يا احساسي باشد، البته تا زماني كه به شما در يادآوري و به خاطر سپاري كمك كند.
تداعي: روشي است كه با آن چيزي كه بايد به خاطر بسپاريد را به شيوه يادآوري آن پيوند ميزنيد. از راههاي زير ميتوانيد تداعي را انجام دهيد:
• قرار دادن چيزها روي يكديگر
• كوبيدن چيزها به يكديگر
• ادغام تصاوير در هم
• پيچيدن آنها دور يكديگر
• چرخاندن آنها دور يكديگر يا واداشتن آنها به رقصيدن با هم
• پيوند دادن آنها با استفاده از رنگ، بو، شكل يا احساس مشابه
براي مثال، ميتوانيد عدد يك را با يك ماهي طلايي، با تصور كردن نيزهاي به شكل عدد يك براي شكار كردن آن ماهي، پيوند دهيد.
موقعيت: به شما دو چيز ميدهد: يك زمينه همگن كه ميتوانيد اطلاعات در آن قرار دهيد تا با هم متناسب شوند و راهي براي جدا كردن يك يادافزا از يادافزايي ديگر. با قرار دادن يك يادافزا در شهري خاص، ميتوانيم آن را از يادافزاي مشابه ديگري در يك شهر بزرگ مجزا كنيم. مثلاً با قرار دادن يكي در شهرضا و يادافزايي مشابه آن با تصاويري از تهران، ميتوانيم آن دو را بدون رويارويي با خطر اشتباه شدن از هم جدا كنيم. ميتوانيم ويژگيها و جو اين مكانها را هم براي تقويت حس مكان در يادافزاي خود بگنجانيم.